Tá Í Vit Fluttu Inn
Hey eg eiti bárur og eg eri 8 ár nú vit fara skjótt at flyta in í eitt anna hús tí at vit vilja gjarna fáa eitt størri hús, eg havi eina systir hon eitur barbara, hon er 4 ár.
Eg og hon plaga at skreiða úti í kavanum. Men nú fara vit at flyta so har er ongin bakki at skreiða. Tað verur keðiligt og gott.
Eg eri yngst í mínun flokki, tí eg havi flutt up eg eigi at ganga í 2 klassa, men eg gangi í 3 klassa. Eg havi ofta ynkst mær eitt størri hús...
men eg vil eisini skreiða. So tað verur keðiligt og gott. Tað verur um tveir tímar vit fara avsta, eg má bara nítað tað at skreiða tá eg kann.
Kom barbara nú fara vit at skreiða! Barbara bara nikkaði so fóru vit á tann langa bakkan at skreiða, eg fór við fúkandi fer! Barbara aftaná so fóru vit upp aftur, og niður. Tað var so stuttligt, einafer aftrat rópti Barbara, so fóru vit aftur, nú var tað bara ein tími til at vit skuldu fara. Eg og barbara fara 4 ferðir aftrat so detti eg niður í tann tjúka kavan hann er orduliga bleytur. So fari vit heim aftur.
Tá í vit koma heim eru tað fimtan minuttir, eg og barbara begyntu at spæla pikk so segði mamma ikki leiki so í! Eg fór spakuliga inn í kamari.
So hugsaði eg um hvat eg skuldi gera... bárur vit fara nú segði mamma, ohh nei nú fara vit! Keðiligt. So koyrdu vit við fullum bili av tingun sum vit skuldu hava við. Vit koyrdu í hálvan tíma. So komu vit til okkara níggja hús.
Tað var so stórt helt eg, eg leyp avsta inn í húsi barbara kom aftaná meg tí eg rann so skjótt, eg segði beinan vegin: mamma eg vil hava hatta kamari! Eg peikaði á tað størsta rúmi, mamma segði nei hatta skal vera stovan, og har skal køkurin vera, hatta lítla rúmi kan vera eitt ves.
Eg fekk eitt rúm sum var størt tað var fimt størst av tyggju rúmun. Eg fór beinan vegin at pakka míni ting út. Tá í vit hevði pakka út so fór eg út at fáa mær frýska luft. So sá eg ein lomviga! Hann var so penur, hann var bæði svartur og hvítur ohh man hann er flottur, segði eg við meg sjálvan.
So fór eg inn til mammu og segði Mamma eg havi sæ ein lomviga! Hann var so penur svart og hvít er pent. Og tí var hann so ógvulig penur.
Tá segði mamma Bárur eg havi keypt hesi hús tí tey eru tætt við eitt berg har fult av lomvigum, ohh mamma takk fyri tað hetta er fyrstu fer eg síggi ein lomviga!
Hetta er tað besta stað at búgva!
skriva hevur : sámuel
Eg og hon plaga at skreiða úti í kavanum. Men nú fara vit at flyta so har er ongin bakki at skreiða. Tað verur keðiligt og gott.
Eg eri yngst í mínun flokki, tí eg havi flutt up eg eigi at ganga í 2 klassa, men eg gangi í 3 klassa. Eg havi ofta ynkst mær eitt størri hús...
men eg vil eisini skreiða. So tað verur keðiligt og gott. Tað verur um tveir tímar vit fara avsta, eg má bara nítað tað at skreiða tá eg kann.
Kom barbara nú fara vit at skreiða! Barbara bara nikkaði so fóru vit á tann langa bakkan at skreiða, eg fór við fúkandi fer! Barbara aftaná so fóru vit upp aftur, og niður. Tað var so stuttligt, einafer aftrat rópti Barbara, so fóru vit aftur, nú var tað bara ein tími til at vit skuldu fara. Eg og barbara fara 4 ferðir aftrat so detti eg niður í tann tjúka kavan hann er orduliga bleytur. So fari vit heim aftur.
Tá í vit koma heim eru tað fimtan minuttir, eg og barbara begyntu at spæla pikk so segði mamma ikki leiki so í! Eg fór spakuliga inn í kamari.
So hugsaði eg um hvat eg skuldi gera... bárur vit fara nú segði mamma, ohh nei nú fara vit! Keðiligt. So koyrdu vit við fullum bili av tingun sum vit skuldu hava við. Vit koyrdu í hálvan tíma. So komu vit til okkara níggja hús.
Tað var so stórt helt eg, eg leyp avsta inn í húsi barbara kom aftaná meg tí eg rann so skjótt, eg segði beinan vegin: mamma eg vil hava hatta kamari! Eg peikaði á tað størsta rúmi, mamma segði nei hatta skal vera stovan, og har skal køkurin vera, hatta lítla rúmi kan vera eitt ves.
Eg fekk eitt rúm sum var størt tað var fimt størst av tyggju rúmun. Eg fór beinan vegin at pakka míni ting út. Tá í vit hevði pakka út so fór eg út at fáa mær frýska luft. So sá eg ein lomviga! Hann var so penur, hann var bæði svartur og hvítur ohh man hann er flottur, segði eg við meg sjálvan.
So fór eg inn til mammu og segði Mamma eg havi sæ ein lomviga! Hann var so penur svart og hvít er pent. Og tí var hann so ógvulig penur.
Tá segði mamma Bárur eg havi keypt hesi hús tí tey eru tætt við eitt berg har fult av lomvigum, ohh mamma takk fyri tað hetta er fyrstu fer eg síggi ein lomviga!
Hetta er tað besta stað at búgva!
skriva hevur : sámuel