FøstulávintsHaldi
Einafer var tað ein drongur sum æt Petur, hann hugsaði mest um eitt Føstulávintshald sum skuldi vera í skúlanum mánadag.
Hann hevði ein vinmann sum æt Jónas, Jónas var mega fittur tað helt Petur í hvørtfall. Teir vóru bestu vinmenn.
Tað var týsdagur í dag, hann spældi fótbolt týdagin og høsdagin klokkan: 17:00, so í dag skal hann trena fótbolt.
Hann gekk í fjóra flokki. Men tað var bara hatta Føstulávintshaldi! Hvat skuldi hann nú vera??? Klokkan var 7:00 um morgunin tá ið Petur vaknaði.
Hann fekk sær morgunmat, og so fer hann í skúla, hann gangur til skúlan og stillar seg í eina rekkju, tí tey hava morgunsang hvønn dag í skúlanum klokkan 8:00.
Hann fór inn í skúlastovuna saman við Jónasi, tá í skúlin var ligur skuldi hann spæla við jónas tað hevði teir avtala. Og so skuldi teir eisini fylgjast til fótbolt. Tá í teir spældu, snakaðu Petur og Jónas um hvat teir skuldu vera.
Tá funnu teir uppá at vera eitt Mars saman. Nú var klokkan 16:30 teir skuldu gera seg klárar. Teir trenaðu í ein tíma, so tá teir vóru lidnir fóru teir heim. Petur til sín, og Jónas til sín. Teir sovnaðu skjótt tíð at teir høvdu so nógv at hugsa um...
Týsdagur...
Mikudagur...
Høsdagur...
Fríggjadagur...
Leygardagur vikuskifti, nú var tað bara tað, kundi mann vera Mars??? Ella hvat? Petur var í iva... Jónas husaði tað sama. Báðir ringdu til hvønn annan í senn so tað svaraði ikki hjá nøkrum.
So kom Petur í tankar um naka. Hann kundi vera ein Bilur! Nei... Eitt Twix! Nei... o-ja! Ein møbul! Tað hevur ongin nakrantí veri! Eg veri... einar trappur, nei tað er løgi! Visi onkur trakkar á meg! So kan man fáa ilt...
eitt skáp! Eitt klædnaskáp! Jónas visti ikki hvat hann skuldi vera hann hugsaði bara um okkur originalt. Eg kan vera eitt spøkilsi segði hann við seg sjálvan.
Og so ringdi hann aftur til Petur at siga hann ikki tímdi at vera eitt mars, Petur svaraði og hann segði bara: eg tími heldur ikki eg fari heldur at vera eitt klædnaskáp, so segði Jónas: eg fari at vera spøkilsi.
So fekk Petur eina ide. So segði hann: Kom vit báðir at vera spøkilsir inni í klædnaskápun! Ja! Jubblaði Jónas. so kom dagurin mánadagur! So skuldi teir í skúla men tað var fyrst klokkan 10:00 so tað var lang tíð til skúla tí klokkan var bara 7:00.
So nú begynir skúlin Bæði Jónas og Petur skunda sær í skúla tá ið teir koma inn siga øll børnini áhh hah hah eitt skáp! Og teir hava tað so stuttligt.
skriva hevur : sámuel
Hann hevði ein vinmann sum æt Jónas, Jónas var mega fittur tað helt Petur í hvørtfall. Teir vóru bestu vinmenn.
Tað var týsdagur í dag, hann spældi fótbolt týdagin og høsdagin klokkan: 17:00, so í dag skal hann trena fótbolt.
Hann gekk í fjóra flokki. Men tað var bara hatta Føstulávintshaldi! Hvat skuldi hann nú vera??? Klokkan var 7:00 um morgunin tá ið Petur vaknaði.
Hann fekk sær morgunmat, og so fer hann í skúla, hann gangur til skúlan og stillar seg í eina rekkju, tí tey hava morgunsang hvønn dag í skúlanum klokkan 8:00.
Hann fór inn í skúlastovuna saman við Jónasi, tá í skúlin var ligur skuldi hann spæla við jónas tað hevði teir avtala. Og so skuldi teir eisini fylgjast til fótbolt. Tá í teir spældu, snakaðu Petur og Jónas um hvat teir skuldu vera.
Tá funnu teir uppá at vera eitt Mars saman. Nú var klokkan 16:30 teir skuldu gera seg klárar. Teir trenaðu í ein tíma, so tá teir vóru lidnir fóru teir heim. Petur til sín, og Jónas til sín. Teir sovnaðu skjótt tíð at teir høvdu so nógv at hugsa um...
Týsdagur...
Mikudagur...
Høsdagur...
Fríggjadagur...
Leygardagur vikuskifti, nú var tað bara tað, kundi mann vera Mars??? Ella hvat? Petur var í iva... Jónas husaði tað sama. Báðir ringdu til hvønn annan í senn so tað svaraði ikki hjá nøkrum.
So kom Petur í tankar um naka. Hann kundi vera ein Bilur! Nei... Eitt Twix! Nei... o-ja! Ein møbul! Tað hevur ongin nakrantí veri! Eg veri... einar trappur, nei tað er løgi! Visi onkur trakkar á meg! So kan man fáa ilt...
eitt skáp! Eitt klædnaskáp! Jónas visti ikki hvat hann skuldi vera hann hugsaði bara um okkur originalt. Eg kan vera eitt spøkilsi segði hann við seg sjálvan.
Og so ringdi hann aftur til Petur at siga hann ikki tímdi at vera eitt mars, Petur svaraði og hann segði bara: eg tími heldur ikki eg fari heldur at vera eitt klædnaskáp, so segði Jónas: eg fari at vera spøkilsi.
So fekk Petur eina ide. So segði hann: Kom vit báðir at vera spøkilsir inni í klædnaskápun! Ja! Jubblaði Jónas. so kom dagurin mánadagur! So skuldi teir í skúla men tað var fyrst klokkan 10:00 so tað var lang tíð til skúla tí klokkan var bara 7:00.
So nú begynir skúlin Bæði Jónas og Petur skunda sær í skúla tá ið teir koma inn siga øll børnini áhh hah hah eitt skáp! Og teir hava tað so stuttligt.
skriva hevur : sámuel